Brizzie

We worden wakker in een vreemd bed. Wat was hier ook de bedoeling? Ohja, vakantie! Gisteravond in de Uber hadden we het nog over de limbo achtige staat waarin we ons verkeerden (als je niet weet wat limbo is, moet je de film Inception maar eens gaan kijken). Anyway, moe dus, en volkomen terecht ook. Ik kijk op mijn horloge om te zien hoe laat het is. Die staat duidelijk nog op de oude tijd, want 15:00 's middags leek mij wat erg overdreven. Niet dus, allebei klokje rond geslapen. En nu wakker met nog steeds dat rare gevoel van een goede jetlag.

Toch kriebelt er een klein vakantie-gevoel wat groot genoeg is om ons de omgeving te laten verkennen. En dat is best een beetje wennen. Brisbane, of 'Brizzie' zoals ze hier zeggen, is de op twee na grootste stad van het land. Hoewel het zeker een Europees tintje heeft, zijn er toch veel dingen anders. Het zonlicht, het soort bebouwing, de openingstijden van de winkels en natuurlijk de rijrichting. Rond 17:00 gaan we te voet de straat op, en eerst maar eens op zoek naar ontbijt. We komen uiteindelijk bij een linksdraaiende biologische supermarkt terecht. De bakker is op zaterdagmiddag om 17:00 glad uitverkocht, maar twee Australische 'pies' (soort grote pastei/ mini quiche) zijn er nog. Prima.

We ontdekken in de Lonely Planet dat er relatief dichtbij een brug ligt, met daaronder een verzameling barretjes en restaurantjes. Het is inmiddels 18:00, en we zijn natuurlijk superwakker voor de tijd van de dag. We belanden uiteindelijk bij Felons, een microbrouwerij pal onder de brug en met een geweldig uitzicht over het water en de skyline van Brisbane. Daar zitten tussen de strakopgemaakte vrouwen in cocktailjurken en mannen met gestreken boorden twee toeristen met een Lonely Planet. Geeft niets, de biertjes smaken er niet minder om. Oh, en cider is hier ook erg populair, dus dat hebben we ook gelijk maar even geprobeerd. Zodra de alcohol onze reismoeheid wat doet vervagen, realiseren we ons pas echt een beetje dat we in Australie zijn (!). Vlak daarna komt de moeheid toch weer terug, en daarmee gaan we rond middernacht weer naar ons huisje.

Met zo'n groot tijdsverschil is het onmogelijk om in de tweede nacht al in de pas te lopen. Vreselijk geslapen dus. Het feit dat ons appartement relatief vlakbij een uitgaansgelegenheid ligt helpt ook niet mee (want zaterdagavond). De volgende dag zijn we dus nog steeds behoorlijk brak. Rond het middaguur gaan we op pad, richting de botanische tuinen van de stad. En die vallen niet tegen. Gazons als biljartlakens, keurige perkjes en rare vogeltjes die je nog nooit hebt gezien. Dit begint er al op te lijken. We chillen wat in het park en doen wat inspiratie op voor de volgende dagen.

Tegen het einde van de middag wordt het tijd om te verplaatsen. We hebben gehoord dat er in het noordelijke gedeelte van de stad een soort food-market is met allemaal eetstalletjes. Dat lijkt ons wel wat. Wel is het te ver om te lopen, en daarom nemen we een lokaal transportmiddel: de ferry. Dwars door de stad loopt namelijk een enorme rivier, en gisteravond tijdens onze sessie in de microbrouwerij zagen we al een paar ferries varen (en ook een drijvende discotheek trouwens). Vanuit de botanische tuinen lopen we naar de steiger en kopen een kaartje voor de laatste stop op de route. De ferries hier zijn van het type catamaran, en we verbazen ons over de snelheid en de souplesse waarmee er gevaren wordt. De eerste paar stops zijn vlak na elkaar, maar hoe verder we komen, hoe langer de tussenpozen worden. En dat is reden voor de kaptein om het gas vol open te gooien. Zo op het voordek moet je je wel vasthouden, en lijkt het wel of we in een achtbaan zitten. Het bijeffect is dat we 15 minuten compleet uitwaaien, en het leek wel of de wind onze moeheid meenam. Bij de laatste halte zien we de opgestapelde containers van de foodmarket al. Eenmaal binnen hebben we een enorme keus. Tuurlijk zitten er de 'usual suspects' bij als suikerspinnen, burgers en churro's. Maar ook zijn er nieuwigheden als japanse pizza, mexicaanse handel en...een oesterbar! Die kunnen we niet laten staan, en wie oesters zegt, zegt ook Chardonnay. Met wijn en weekdieren zoeken we een plekje aan een tafel. Dan begint de band te spelen en is het ineens zowaar echt vakantie. Hè hè, dat werd tijd. Als de schelpen leeg zijn proberen we de Japanse pizza. Een soort zeewier met sla, kaas en geflambeerd varkensvlees: heer-lijk! Daarna moet ook het Mexicaanse kraampje er aan geloven met de komst van een quesadilla. Prima happies hier, en goed te betalen ook.

Rond 19:00 vinden we het welletjes en zoeken we de veerpont weer op voor de tocht naar huis. Hoewel we gepakt hebben voor tropisch weer, koelt het hier 's avonds nog best aardig af en is alleen een t-shirt echt te koud. Het is een raar idee dat Brisbane ons meest zuidelijke plek is van de gehele reis, en de verwachting is dan ook dat de temperatuur hierna steeds verder op gaat lopen. Vandaag hebben we voorlopig een topdag gehad en, niet onbelangrijk, we hebben de jetlag weer wat in de goede richting verlegt. Vanavond kunnen we nog genieten van ons tweepersoonsbed en een eigen douche, want morgen gaan we de camper ophalen!