Chillen aan Lake MacDonald

Misschien was het de premisse dat we vandaag niets zouden doen, maar als ik wakker word is het........08:15! Dat begint er op te lijken. Met het licht zien we ook hoe mooi de camping is waar we op staan. Het meer wordt gebruikt als watervoorziening, en het waterzuiveringsbedrijf ligt dan ook pal naast de camping. Dat betekent dat we het kraanwater hier zonder chloornasmaak kunnen drinken.

We starten express traag op vandaag. Mocht ook wel na gister. We lezen wat, kijken op een telefoonscherm (prima bereik hier!) en ook Netflixen gaat hier prima. Het klinkt misschien raar allemaal, maar het zijn de dingen waar we van ontprikkelen. En dat is erg welkom op dit moment. Op de camping zijn er veel vogels, waaronder Australisch nationale trots, de Kookkaburra. De roep van deze vogel klinkt als de lach van een hysterische clown, en niet veel later horen we dat geschal over de camping. Daarnaast zijn er de ekster-achtige en even brutale Magpies, boskalkoenen en om het af te maken hier en daar een wit/roze kabaalmaker, een kaketoe. Na twee kopjes koffie en een broodje zijn we daar zelf inmiddels ook wel aan toe, en het toiletgebouw is prima.

Rond de middag besluiten we om de omgeving maar te gaan verkennen, het padvindersbloed stroomt toch waar het niet gaan kan. Vlakbij is er een kleine trail door het bos, dus de bergschoenen kunnen aan. Eenmaal in de bos horen we overal struiken ritselen en takken schuren. We stoppen regelmatig om te kijken of we nog wat wilde dieren kunnen spotten, en dat duurt niet lang. Een varaan klimt snel in een boom als we voorbij lopen. Ook zien we nog wat vogeltjes. Na een korte wandeling door het bos komen we bij de waterzuiveringsinstallatie uit. Hier staan twee jonge kerels te vissen, en dat doen ze niet zonder succes. We maken een praatje, en het blijkt dat ze op baars vissen. "Avondeten?" vraag ik. "Nee, opnieuw uitzetten". Het blijkt dat de babybaarsjes door de dam van de installatie glippen, en dan in een stilstaande kreek terecht komen. Daar groeien ze, maar kunnen er nooit meer uit. De mannen vangen ze, en zetten ze uit in het meer. Goed geregeld hier.

Na de wandeling komen we uit bij de botanische tuinen. Hier staat met wandelpaadjes overal aangegeven welke bomen en struiken er zijn geplant. Zo komen we ook langs een stukje regenwoud, en Marlon vraagt zich af wat de zwartgele vruchten helemaal boven in de palmbomen zijn. Bij nadere inspectie blijken de vruchten  te bewegen. Toen bleken het vleerhonden te zijn die ondersteboven in de boom hingen! Leuk om die ook nog even mee te krijgen. Hierna nemen we het pad weer door het bos en komen terug op de camping. Vandaag was het met 31 graden best warm, maar morgen worden er weer koelere temperaturen voorspeld. Helemaal prima. Eenmaal terug maken we plannen voor de komende dagen. Tijdens dat, komt er een flesje wijn uit de Granite Belt op tafel, en een stukkie kaas van de kaasmakerij. Niet veel later landt er een Kookkabura op een paaltje naast onze camper. De eigenaar van de camping loopt ook voorbij, en laat ons weten dat Kookkaburra's gek zijn op kaas. Deze zou zelfs uit onze hand eten, en dat moet natuurlijk geprobeerd worden (zie Video's!).

De volgende highlight op onze route is Fraser island. Dat ligt, voor de verandering, op slechts 1,5 uur rijden. We boeken een tour voor overmorgen, en zullen morgen eens koeteldekoet die kant op gaan rijden. We plannen een lunch in Gympie, en zullen daarna doorrijden naar Rainbow beach. Hoewel we nu op een camping met voorzieningen en stroom staan, willen we toch ook de natuurcampings een beetje gaan uitproberen. Daarom vragen we een vergunning aan voor een basic camping aan het strand voor morgen.

We zijn inmiddels 6 dagen op reis, en vandaag was de eerste dag dat het vakantiegevoel er een beetje in zat. Daar moet je toch niet aan denken als je een weekje hebt geboekt. Anyway, dit tempo is beter, en we drinken op de dood van onze jetlag.