Sous le Seon!

15 september 2015

Vandaag onze eerste duik in Indonesisch water! We worden om half 9 opgehaald, en na een stop in het duikcentrum vertrekken we richting Manjagan eiland. Na een half uurtje rijden komen we aan bij een steiger met zo'n 50 houten bootjes, allemaal van dezelfde (waarschijnlijk dronken) architect. We nemen plaats in boot nr 6, en varen de baai uit. Het weer is mooi, maar er staat behoorlijk wat wind en dat uit zich in de occasional golf die over het dek spoelt. Na 45 minuten varen komen we aan bij Manjagan, en de kapitein vaart ons voor het gemak naar de luwe zijde van het eiland. Daar rollen Lon en ik achterwaarts het water in, en dalen af voor ons eerste duik avontuur in Indonesië. En eerste duiken zijn altijd een beetje onwennig. Marlon haar meest recente brevettering tot advanced duiker (en ze had een fantastische instructeur!) zorgt ervoor dat we richting de 26 meter gaan. Een muur met koraal en een stroming die sporadisch de kop opsteekt ontrafelt zich. We zien veel vis, maar weinig koraal. Na 51 minuten is het welletjes. Prima eerste duik, maar nog niet echt je-van-het zegmaar. Na een heerlijke lunch op een verlate strandje mogen we het nog eens proberen. De duik is een stuk ondieper, maar we zien veel meer onderwaterleven! Ook Marlons eerste zeeslakjes komen voorbij, en die blijven leuk. Totdat Marlon me na 30 minuten gebaart dat er iets met haar vinger aan de hand is. Om meer precies te zijn, de pink die ze een paar dagen geleden heeft bezeerd bij ons ongeluk. Ze houdt het nog even uit, maar ik zie aan haar gezicht dat de ontspanning weg is, en dat betekent voor ons einde duik. Het moet immers wel leuk blijven. Eenmaal terug op de boot tintelt haar pink, en we gokken dat het iets met de waterdruk te maken zal hebben. Gelukkig klaart ze snel op en maken we ons op voor de terugtocht. Waar er op de heenreis er slechts een enkel golfje over het dek sloeg, leek het wel of er nu een heel golfslagbad was aangerukt. Alles was zeiknat toen we weer aankwamen. Omdat we best op tijd terug zijn, kunnen we onze volgende reisbestemming ook gelijk volgen: Munduk. Omdat het OV in Bali nou niet echt geweldig te noemen is, maken we kennis met de Private Car. Mensen met een moderne auto die je voor weinig naar een desgewenste bestemming brengen. We rijden om 16:00 weg, en komen rond 17:30 aan in het dorpje Munduk, hoog in de bergen gelegen. Ook hier zullen we twee dagen gaan verblijven, en we gaan op zoek naar de locale bezienswaardigheden.

3 Reacties

  1. Angelfish:
    15 september 2015
    Super dat jullie water geraakt hebben! Geniet goed!
  2. Claudia Eibrink Jansen:
    15 september 2015
    Leuk hoor, veel plezier!
  3. Laura:
    16 september 2015
    Zeeslakjes! Leuk, leuk, leuk! Het barst hier door het natte weer van de 'land' naaktslakken. Die zouden toch een stuk leuker zijn geweest als die er net zo gezellig gekleurd uitzagen als hun zee-genoten.