Tulamben en de Liberty

We starten de dag met wederom een simpel ontbijtje, en om 10:00 worden we opgehaald door onze privé chauffeur. En ik moet zeggen, dit bevalt wederom prima. Nieuwe auto (met gordels!) airco en onze chauffeur rijd keurig. Onderweg zullen we nog stoppen bij twee tempels, dus de rit wordt wat in stukjes gehakt. We dalen eerst weer af naar zeenivo, en rijden dan langs de kust richting onze eindbestemming: Tulamben. De eerste tempel ziet er ietwat verlaten uit, maar we besluiten toch even een kijkje te nemen. Er lijkt geen toegangs kantoortje te zijn, en dat lijkt ons ook wel een keer prima. We lopen verder het terrein op en nemen wat foto's. Dan komt er al snel iemand vanaf de andere kant vd straat naar ons toe rennen. Dat wordt dus betalen. Nee, we hoeven geen toegang te betalen, maar kunnen wel een vrijwillige donatie doen. Oh, en jullie moeten een Sarong aan, want blote benen is heiligschennis hier! Maat we hebben allebei een lange broek aan meneer... Niets mee te maken, Sarong moet. Oh, en de huur van de Sarong komt er dan nog wel even bij natuurlijk.....toch betalen dus. We worden er nu toch best een beetje moe van allemaal, dus we besluiten even verderop te gaan kijken. Bij de andere tempel gaat het er al beter aan toe, en is er weer een vrijwillige donatie. Hier krijgen we naast een Sarong ook een ceintuur en de mannen zelfs een hoedje op, alvorens we de tempel mogen betreden. Ook moeten we een inwijding doen, door rijst op ons voorhoofd te laten plakken en besprenkeld te worden met (hopen we) water. In dit complex bevindt zich oa een beeld van de hindoegod Varuna, die zich over de zee ontfermt en daarmee dus ook over alle duikers. Klinkt goed, en dus ook tot zover bedankt Varuna!
Na dit bezoek rijden we het laatste stukje door naar Tulamben. Een soort van collectie resorts en duikcentrumpjes aan een lange weg is het. Daar vinden we ook ons resort, Pondok Mimpi. Wederom 5 of 6 kamers gelegen rondom een zwembadje. Heerlijk grote kamer met een prima bed. Ook hier zullen we weer twee nachten blijven. We relaxen wat aan een ligbedje bij het zwembad en savonds is er pizza. Hartstikke lekker hoor, al die rijst hier, maar af en toe komt het je oren uit! Gelukkig hebben ze daar dus rekening mee gehouden.

De volgende dag worden we opgehaald door het busje van de duikschool, die achteraf ongeveer 50 meter van ons resort verwijderd was (wisten wij veel, ze zullen wel raar opgekeken hebben toen ze lazen dat ik per se opgehaald wilde worden). Vandaag staan er weer twee duiken op het programma, en stiekem hopen we natuurlijk dat deze iets beter zullen uitpakken dan de vorige twee. De lokale duikschool heeft in ieder geval een stuk betere procedures dan de vorige, dus dat beloofd veel goeds. Onze eerste duik is op het scheepswrak de USS Liberty. We leren tijdens de briefing dat het schip in 1942 is aangevallen, en dat de Indonesische kustwacht het schip nog heeft proberen te redden door het naar de kust te slepen. Toen het echter zo ontzettend veel water binnen had gekregen, heeft men besloten om het schip maar te laten vergaan. Vandaar dat het wrak nu zo dicht bij de kust ligt. We hebben geen boot nodig, maar lopen zo vanaf het strand (met grote zwarte kiezels ipv zand!) de zee in. Hier blijkt het lokale vissen bestand al gelijk zeer uitbundig, en het duurt niet lang of we zien de contouren van het wrak opdoemen. Doordat het nu volledig begroeid is geraakt met koraal, is het een uitstekende plek voor allerlei onderwaterleven, waaronder een baby frogfish. Prachtig om te zien dat een mens gemaakt object zo'n goed artificieel rif kan vormen. We duiken langs de boeg en zien zelfs de lopen van het boordkanon nog liggen. Daarna zwemmen we via de achterkant weer terug richting de kant. Wauw! Wat een bijzondere ervaring. Maar we zijn er nog niet, want na een uur is het tijd voor onze tweede duik. Hiervoor duiken we naar een dropoff, een steil aflopende helling onder water. En ook hier valt genoeg te zien. Clownsvissen, bultkop papegaai vissen, poetsgarnalen, octopussen, noem het maar op. We zijn nu echt in ons element, en een heerlijk rustige duik is het gevolg (zonder zere pinken!). Marlon breekt met 61 minuten een nieuw record, en meer dan tevreden komen we boven. Wat heerlijk, en dat nog voor 12:00 s middags. De rest van de middag doen we weer rustig aan, en gaan op zoek naar een bootticket voor ons tochtje naar de Gili eilanden. Deze tickets worden zo'n beetje door alle mensen in Tulamben aangeboden, maar wij vertrouwen de boel nergens helemaal. Online boeken we dus maar direct bij de bootmaatschappij zelf twee tickets. S' avonds gaan we eten bij een ander resort, want daar blijkt het Thaise eten erg goed te zijn. En, dat blijkt na het bestellen van twee soepjes, geen woord teveel gezegd. We eten wat en zijn best moe van het duiken, dus het wordt geen latertje. Eenmaal 'thuis' liggen we dan ook om 21:00 al in bed. Heerlijk om dan al zo moe in bed te gaan liggen. Morgen dus naar gili!