Thee en rotte eieren

Ik heb, na de grote fles Anker van gisteravond heerlijk geslapen, maar Marlon heeft om 5 uur kunnen meegenieten van het geschal van de speakers van de moskee. Indonesië is en blijft het grootste moslimland ter wereld. Vandaag dus een tour. We blijken bij het ontbijt de enige gasten van het hotel, en de ontbijt keuze is gelimiteerd tot toast,rijst en noedels. We worden keurig opgehaald in een busje met, Godzijdank, airco, en samen met drie andere toeristen rijden we weg. Onze gids jusef vertelt wat wetenswaardigheden over de stad Bandung, en tegelijkertijd zien we de vele winkeltjes en marktjes die de stad rijk is, en het eerste uur in het busje lijkt hier wel Geen einde aan te komen. We gaan als eerste naar een oude spoorbrug die nog door de Nederlanders is gebruikt. Leuk, maar niet echt heel spectaculair. Daarna krijgen we een uitleg over hoe de rijst planten worden gekweekt, met directe praktijkvoorbeelden, want het land wordt op dat moment bebouwd. Daarna is het tijd voor een bezoekje aan de bamboevlechterij. Traditioneel gezien doen de vrouwen hier het zware werk, en de dame hier is bezig om een wandplaat van bamboe in elkaar te vlechten, inclusief patroontjes. We krijgen uitleg over de verschillende soorten en kwaliteiten van de bamboe, en dat veel huisjes hiervan afhankelijk zijn. Hierna gaan we verder naar een aardbeien kweker, die we hier helemaal niet hadden verwacht. Ze blijken hier dus ook prima te groeien, en het bijbehorende restaurant serveert ons naast de lunch ook ijskoud aardbeiensap. Na de lunch begint het echte werk, en stijgen we met slingerende weggetjes naar zo'n 1700 meter boven zeeniveau. Hier is het domein van de theestruik, en niet te weinig ook zeg! De gids vertelt over hoe de theeplant groeit en welke blaadjes voor welk soort thee wordt gebruikt, want zowel zwarte, groene als witte thee komen dus van precies dezelfde plant. Weer wat geleerd. We dolen wat in de smalle gangetjes tussen de struiken, en zien als we tot op de heuvel lopen een ware vallei aan theeplantages, zo ver als het oog reikt. De gids vertelt dat de weg verder nog voor zo'n vijf uur aan dit soort uitzichten voldoet... Wij rijden gelukkig slechts een klein stukje verder en lopen een wandelpad omhoog op. We komen na zo'n 20 minuten lopen bij een soort nederzetting. Hier moeten we eerst de dorpsoudste ontmoeten om toegang te krijgen tot het berggebied hierna, wat voor vele Indonesiërs als heilig wordt gezien. We krijgen de toestemming (€€), en lopen verder het pad omhoog. Nu zien we pas de vele stoomwolken uit de grond komen, en is de zwavellucht (rotte eieren) onmiskenbaar. Yuck! We bevinden ons dus gewoon op een slapende vulkaan, maar de hitte en gassen van de lava komen hier dus nog vrijelijk naar buiten. Bij sommige stukjes rots zie je het water gewoon koken! We lopen een rondje door dit gebied, en staan soms midden in een van de stoomwolken met zwavel. Een bijkomend voordeel van deze onderaardse warmte, is dat het rivierwater, gemengd met het kokende vulkaan water een heerlijk warm (lees, nog steeds te heet) bad vormen in de vorm van een hot spring. Of er daar in willen..... Sure! Best raar om wanneer je zelf zwetend van de warmte in een nog veel warmer bad moet springen, maar wij willen dit wel eens meemaken. Uiteraard heeft het water ook geneeskrachtige werking, wordt je er jonger van, en is het goed voor van alles en nog wat. Na een dip in de hotspring moet ik zeggen dat de ervaring zelf nog het leukst was, en dat we van bij effecten (op de zwavellucht na) weinig hebben gemerkt. Inmiddels is de dag bijna om en moeten we nog zo:n 2,5 uur terugrijden naar Bandung. Tijdens de terugrit zijn we allebei zo moe van alle indrukken dat we half wegdommelen. Eenmaal bij ons hotel vertrekken we direct naar Braga street, wat een drukke verzameling restaurantjes blijkt te bevatten. Eerst maar een biertje, en na een mondelinge overhoring van Lon haar Nitrox duik cursus (geslaagd!) komen we erachter dat we te weinig cash mee hebben genomen. Uiteraard ligt de pinpas nog in het hotel, dus ons eet budget wordt verkleind tot twee hamburgers met patat, wat na alle rijst best even lekker is. Op weg naar huis scoren we nog wat proviand voor in de trein voor morgen. Op naar Yogya!